در روزگاری که یاهو مسنجر مد بود (یادش بخیر!)، یادمه از سر کنجکاوی سری به اتاق های گفتگو میزدم. عکس العمل های مردم کشورهای مختلف در مقابل یک ایرانی متفاوت بود. بعضی ایران رو به عنوان یک کشور مستقل و مقتدر میشناختن. برخی در نقطه مقابل بودن و انگار حتی از گفتگو با یک ایرانی هم خوش شون نمیومد! همه ی این رفتارها برای من جالب بود! گاهی سوال میپرسیدن و من به عنوان یک ایرانی احساس مسولیت میکردم و سعی میکردم پاسخ خوب و درستی پیدا کنم. 

کتاب خاطرات سفیر خاطرات و چالش های یک دانشجوی ممتاز ایرانی مسلمان هست در کشور فرانسه. کتابی که به خاطر همون تجربه اندک من از گفتگو با خارجی ها ، خیلی زود باهاش احساس آشنایی کردم اگرچه وسعت خاطرات این  خانم، قابل مقایسه با من نیست. 

 این کتاب شیرین رو دارم میخونم و به سرعت هم داره ورق میخوره و لذت میبرم.

پ ن: فکر میکنم خارجی ها خیلی دوست دارن یه ایرانی ببینن! به نظر خیلی سرصدا داریم تو دنیا