ما دهه شصتی ها چه پولی به پاشون میریزیم!!!
بی صبرانه منتظرم ببینم اینا در آینده چیکاره میشن! تا اینجا که اکثرا جز خودشیفتگی و غرور چیزی به نظر یاد نگرفتن!
البته تقصیر خودشون نیست! پدرمادرا میخوان روشنفکر باشن اما گاهی راهش رو بلد نیستن ... چنان غرق شدن در روشنفکری که گاهی هدف یادشون میره که هیچ! بچه شون هم یادشون میره...
کاش یه خورده به خودمون بیایم و بچه های بیگناه رو فدای چشم و هم چشمی و رقابت های خودمون نکنیم!
آخه بچه ای که هنوز فارسی رو بلد نیست صحبت بکنه چرا بایـــــــــد بره کلاس انگلیسی؟ مگر از نسل ما هرکی خودش اراده کرد انگلیسی یاد نگرفت؟
چرا روزای خوب کودکی رو اینجوری براشون خراب میکنیم؟ مگر بهترین دوران خودمون بازی های بچگی مون نبوده؟
من فکر میکنم نسبت به ما که کوچکترین هدیه ای میگرفتیم شاد میشدیم، اینا چیزی زیاد خوشحال شون نمیکنه! چون قبل از تولدشون اندازه ی جهاز مادربزرگ شون براشون وسیله خریدن گذاشتن کنار! نعمت شاد شدن و ذوق کردن رو ما ازشون گرفتیم فقط برای یه مهمانی تجملاتی و در آوردن چشم فامیل!
*منکر این نمیشم که بعضی چیزا از کودکی شروع بشه بهتره مثل رشته های ورزشی...
کلمات کلیدی:
